نقش های زندگی آنقدر متفاوتند آن هم در لحظه که گاهی گم می شوی در تغییرشان

اما خوبیش اینه که موقت هستن
همه موقت ها هم بد نیستن
مثلا درد موقتش خوبه
غم و غصه موقتش خوبه
دلخوشی هم حتی موقتش خوبه
دلتنگی موقتش خوبه

ولی دلتنگی مگر موقتی می شه؟! دلتنگی انگار همیشگیه، مثل یک زخم کهنه؛ گاهی درد میکنه گاهی ساکت می شه گاهی سرباز می کنه  گاهی . مثل همون آتش زیر خاکستر

 تظاهر کردن هم همیشه بد نیست
مثل تظاهر به خوشحالی
تظاهر به آرامش
تظاهر به همه چی آرومه
تظاهر به خوشبختی
تظاهر به اینکه همه وظایف خودشون رو نقش خودشون رو مسوولیت خودشون رو به خوبی انجام میدن
تظاهر به بزرگ شدن

و چه درد استخوان سوزی دارد این بزرگ شدن!!!
و چه زود مرا راهی کردی به این وادی
کاش دعای خیرت بدرقه راهم باشم
که تو به خدا نزدیکتری



مشخصات

آخرین مطالب این وبلاگ

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها